7 Temmuz 2014 Pazartesi


19 Mart 2014 Çarşamba

Neresinden Tutsak Elimizde Kalıyor Hayat...

Aslında konuşulacak ne çok şey var söylenmesi gerekirken susulan.Mesela İİBF neden bu kadar güzel?bu kadar yakışıklıyı oraya özellikle mi toplamışlar?Eğitimde okuyan kurumuş kızlarımızı neden düşünmemişler?F blok dökülürken hukuğun amfileri neden bu kadar güzel?Peki ben neden hırçınlaşmışım?Ama asıl önemli olan kime oy vereceğimiz.Ama aynı zamanda toplum baskısıyla konuya girip hayallerimizin peşinden gidecek cesaretimizin olmayışına değinmek istiyorum.Kızlarla depresyona girmemize bağlayıp çocukluğumuza mı dönsem yoksa? Görüldüğü gibi kafamız karışık geleceğimiz umutsuz,ülkemiz biber gazı altında,aşk yok, iş ve para mevzuna girmiyorum bile...Üstelik 20 li yaşlarımızın getirdiği kendini özgürlüğünü kanıtlama isteği bu kadar yoğunken ailelerimizin bizim adımıza korkması.. Ha şey var bide üzerimize yapışmış etiketler ,insanların kendi hayallerini bizde can buldurma çabaları..Biz 20 yaşındayız. Kocamız kaynanamız yok.Evet çoluk çocuk geçim derdi yok belki.Ama sorunumuz hepinizden büyük.Meslek edinme çabamız kurslara gidip donanmamız farklı dallarda gelişmemiz annemizden isteyebildiğimiz kadar parayla kaliteli yaşama çabamız var.Yeni nesil biziz siyaset hakkında kaygılarımız var..devlete sırtını dayamanın çözüm olmadığı bir dönemde ayakları üzerinde durmak zorunda olan biziz.Bu kadar karaktersiz insanın arasından artısı fazla olanı seçip sadece çocuk sahibi olmak için eş bulmak zorunda kalan da biziz.Babalarımızın devri bitti ve keşke görebilseler yeni hayatın zorluklarını ve keşke anlayabilseler yargılamadan biraz olsun bizi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder